Aşkın Cinsiyeti Olmaz

Her anımız kararlarla dolu. Farkında olmadan günde sayısız şeye karar veriyoruz. Belki zaman cimriliğinden belki de iş yoğunluğundan ufak şeylerin kararını verirken düşünmüyoruz. Bazen hayır demeyi bilemiyoruz. Kulağımızın duyduğu halde dudaklardan döküldüğü halde doğru kararı vermekte zorluk çekiyoruz. Buda belki inattan belki de gerçekten sevmekten. Yalan yok zor kararlarımı verirken çok zarar göreceğimi bile bile hayır diyemiyorum. Kararlarınız her ne kadar size zarar  verse de olsun onlar sizin kararlarınız. Bir gün yanlış kararlarla el ele tutuşup uzaklaşır doğrularınız ne de olsa...

Her an olmasa da yalnız kaldığımızı hisseder konuşacak birilerini bulmaya çalışırız, etrafımızda onlarca insan varken. Kalp bu yakın olduğu sevgiyi ister. Küçük bir hata yapıyoruzdur belki de. Değerlerimizin kıymetini bilmemek gibi. İstediğimiz her an sarılcak,konuşacak,bir su ikram edebilcek yakın sevgilerimiz vardır. Bunları ihmal edip sadece yalnızlık duygusu hissettiğimiz an yanımızda isteriz. Buraya kadar her şey gayet normal ve klasik.  Oysaki bilmeliyiz yalnız kalmadığımızı. Aynı dünyayı paylaştığımız o kadar şey varken yalnızım demek deliliktir herhalde. Uzağa giden gelir uzak sevgi yakınlaşır kırılan kalpler severse illaki buluşur. Sadece bu anda yalnız kalıp üzülüyorsak bugün güneşi  yarın ayı öbür gün toprağı ama her gün sevgilerinizi sevin  :)

Uzun uzun cümleler gerekir herhalde hayatınızdaki en önemli insanlar için yada en önemli insanı için yada anlatmaya kelimeler yetmez deriz. Bence gerek yok çok süslü kelimeler kullanmaya. İnsan vücudunun içindeki organlarının şeklini şemailini bilemez sanırım bilenlerde yaşamamıştır galiba :) O yüzden içimizdekiler çok ayrı yerlerde çok farklı bölgelerdedir. İçimizde olduğu için çok özeldir işte. İyi ki de var deriz. Şüphe duyarız, ağlarız, kıskanırız, severiz, duyarız, kavga ederiz, yüzüne bakmaya üzülürüz bazen. Öylece bekleriz onu. Lan aşk bu işte. Hadi gel de belirt cinsiyetini. Çok zıtlaşırlar bazen de kalp kırarlar ama gerçekten aşkın cinsiyeti yoktur.

Gülerek başladım :) Nedense çok garip bir dünya gerçekten. Bunu eleştirmek benim ya da bizim haddimiz değil ama garip bulmak ve sorgulamak en doğal hakkımız. Çok garip düşünceler içinde olanlarımız var çok basit düşünenlerimiz de. Yolda yürürken yanımızdan geçenler insanlar aslında ucube gibi gelir saati sorsalar sanki en özel soruyu sormuş gibi tuhaf gelir bize. Belki o an onunla oturup bir çay içme dakikası kadar otursak belki onun sözlerinde kendimizi bulup sadece dinleriz onu. Bir bakmışız ki aslında sadece her gün yaşıyoruz. Yaşarken de sadece olanakları kullanıyoruz. Neden içimizdekiler hep susar? Neden bir yere giderken çok güzel bir bina görüp sırf onu incelemek için yanından geçmeyiz. İşte belkide o binayı iyice gezsek dilimiz tutulur. Ne olur sadece gerçek aşkları yaşayalım. Çünkü bizi bizden başka yaşayan olmayacak..

http://birazbugunden.blogspot.com/ Sana küçük bir hediye :)

O çok özel biri. Aslında bir hayvan ama o artık bizden biri. Çok uzun zaman oldu. Onu seven çok oldu. Bazen sırf onu görmeye çok gelen oldu. Çok özel işte. Şuan daha özeller. Neden mi? Çünkü o bir anne :) Tam 3 bebek annesi. Dün anne oldu ne tuhaftır ki sanki ben anneanne oldum :) Gözlerim dolacak gibi oldu ama gülerler diye tuttum kendimi :) Her neyse uzun ömür diliyorum Pınçık'ıma ve miniklerime :)